லோகத்தில் ராமன் !

நாட்டைவிட்டே ராமனை – அந்த பகவான் ஸ்ரீராமனைத்தான் சொல்கிறேன் – ஒருவழியாக விரட்டிவிடுவது எப்படி என சில ‘தீய சக்திகள்’  திட்டமிட்டு, திட்டமிட்டு மண்டைகாயும் வேளையில்,  ஒரு ஓவியக் கண்காட்சி நடக்கிறதாம். எதைப்பற்றி? தசரத ராமன், சீதாராமன், simply ஸ்ரீராமன்பற்றி.  உலகின் சிலபல பகுதிகளில் ஆர்வமாகப் பேசப்படும்,  கொண்டாடப்படும் இதிகாசமான ராமாயணம் விவரித்த, இந்த தேசத்தில் பிறந்து வளர்ந்த ஒரு இளவரசனின் வாழ்க்கைச் சித்திரங்களெனக் காட்சிகளை கண்முன்னே விரிக்கும் ஓவியங்கள் (சில சிற்ப வேலைப்பாடுகளும் கூடவே) மட்டும் அடங்கிய ஒரு கண்காட்சி. துவங்கி, நடந்து வருகிறது 13-ஆம் தேதி வரையில் (காலை 11 – மாலை 6 மணிவரை). எங்கே? இதென்ன கேள்வி? ராமபிரானை ஏசியும், அவன் உருவப்படத்தின் மீது சிலவற்றை வீசியும் வெறுப்பு ஊர்வலம் எடுத்த வரலாறும், சிறப்பும் மிக்க தமிழ்நாட்டிலா இதெல்லாம் நடக்கும்?

தனித்துவமான காவியக்கருத்து, கலாச்சார உட்பொருளைத் தாங்கி, அழகு ஓவியங்களாகக் காட்சிப்படுத்தும் இந்தக் கலைக்கண்காட்சி தேசத்தலைநகரான புதுதில்லியில் நடந்து வருகிறது என்கிறது The Statesman நாளிதழ். ’ஜெய் ஸ்ரீராம்’ எல்லாம் கூடாது… இங்கே அது எடுபடாது’ எனக் கொக்கரித்த மட ’மமதா’வின் வங்காளத்திலும் இப்போது தேர்தல் நடக்கிறதே.. அங்கே கதை எப்படிப் போய்க்கொண்டிருக்கிறது என்பதை  அங்கேயிருந்தே வெளிவரும் இந்தியாவின் பழம்பெரும் நாளிதழ் ஒன்றிலிருந்தே படிப்போம், கொஞ்சம் லோக்கல் ஃப்ளேவரைத் தெரிந்துகொள்வோம் எனச் சென்றபோது… கண்ணில்பட்டான் – இப்போதெல்லாம் எல்லோர் வாயிலிருந்தும் விழுந்து புறப்படும் அப்பாவி ராமன்! புருஷர்களில் உத்தமன் எனச் சொல்லிக்கொண்டால் இந்தக்காலத்தில் யாருக்குப் புரியும்? புரிந்தால்தான் போற்றப்படுவானா, உத்தம வில்லன்கள் உலவித் திரியும் இந்த இந்தியப் பெருநாட்டில்?

இப்படியான சூழலிலும், ’சன்ஸ்கார் பாரதி கலா சங்குல்’ (Sanskar Bharati Kala Sankul) எனப்படும் டெல்லியின் புதிய கலைமேம்பாட்டு நிறுவனம் ஒன்று, ’லோக் மே(ன்) ராம்’ (லோகத்தில் ராமன்) எனத் தலைப்பிடப்பட்ட இந்தக் கலைக்கண்காட்சியை, ’இந்திய லலித் கலா அகாடமி’யின் உதவியுடன் முன்னெடுத்து நடத்திவருகிறது. பிரதானமாக 25 ஓவியங்கள் ராமபிரானின் இதிகாசகால பாரதத்தை மீட்டெடுத்துக் கண்முன் வைக்கப் பிரயத்னப்படுகின்றன. அவற்றில் சில:

கண்ணாடிச் சிற்பமாக ‘ராம் சேது’’ – ராமர் பாலம்

முதலில் கவர்வது மரம்/கண்ணாடியினாலான ’ராம் சேது’ ராமர் கட்டிய பாலம். ராம்.. ராம்.. என்கிற வார்த்தைகள் கூட்டமாக ஊர்ந்து அவன் பாதவழி காட்டுகின்றன. அருகில் ராம பாதுகைகள். டெல்லியின் National Gallery of Modern Art -ன் இயக்குநர் அத்வைதா கதநாயக் உருவாக்கிய சிற்பம். (மேலே). ‘சபரியின் தபஸ்’ மற்றும் ‘அகலிகை சாபவிமோசனம்’ ஆகிய காட்சிகளைத் தரும் குத்லயா ஹீரேமத்தின் (Kudlaya Heeremath) அழகு மிளிரும் ஓவியங்கள். புகழ்பெற்ற ஓவியர் பாலாஜி உபாலே (Balaji Ubale)-யின் ஓவியங்கள் இரண்டு : ‘சபரியுடன் ஸ்ரீராம்’ – சபரி ருசி பார்த்துக்கொடுத்த பழத்தை ராமன் சாப்பிடப்போகிறான்.. அடுத்தது,  ’ஆதிவாசி ராம்நாமியும் ஸ்ரீராமனும்’. இதில் : தன்னை வனத்தில் சந்தித்துப் பரவசப்பட்ட ’ராம்நாமி’ எனும் ஆதிவாசியை அன்போடு அணைத்துக்கொள்ளும் ராமன்! தத்ரூப ஓவியங்கள். இன்னொன்று இப்படி ஒரு காட்சியைத் தருகிறது: அழகு ஆபரணங்களை அணிந்துகொண்டு குறுகுறுவெனத் தெரியும் குழந்தை ராமன், அரண்மனைத் தோட்டத்தில் யானை, குதிரை என மரப்பொம்மைகளோடு விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறான். அவனது கொள்ளை அழகை அருகிருந்து பிரமிப்போடு பார்க்கும் தோட்டத்துக் கிளிகள் ! – கிஷன் ஸோனி எனும் கலைஞரின் கைங்கரியம்.  ’காணாமற்போன சீதை’ என்கிற தலைப்பில் பார்கவ் குமார் குல்கர்னி வரைந்த ஒரு ஓவியம்: மனைவியை இழந்த, தேடித் தேடிக் கலைத்த கணவனாக ராமன்.. சோகம் ததும்பும் முகத்தோடு ஆகாசத்தைப் பார்க்கிறான் – கடவுளின் துணைக்காக ஏங்குகிறானா? அருகில் ஒரு மரக்கிளையில் கையை வைத்துக்கொண்டு விரக்தியோடு அண்ணாவைப் பார்க்கும் லக்ஷ்மணன். இன்னொன்று அபிஷேக் ஆச்சார்யாவின் ‘ஷிவ் தனுஷ்’ எனும் ஓவியம்  மஹாவீரன் ராமன் சிவ தனுஷை அலட்சியமாகத் தூக்குகிறான்.. அரண்மனை சபையின் ஆச்சரியப் பார்வை. சீதா ஸ்வயம்வரக் காட்சி கண்முன்னே. விஜய் சந்த்ரகாந்த் எனும் ஓவியர் ’ராவண்-ஜடாயு யுத்’  காட்சியை பிரமாதமாகக் காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறாராம்: சிந்தனைக்கு அப்பாற்பட்ட ஒருகாலகட்டத்தின் வான் யுத்தத்தில், சூர்யக்கதிர்கள் பொன்னொளி பரப்ப, சீதையைக் கவர்ந்து செல்லும் அரக்கர் தலைவன் ராவணன் மீது ஆக்ரோஷமாகப் பாய்ந்து தாக்கும் ஜடாயு! சிலிர்க்கவைக்கும் போர்க்காட்சி. பிறிதொரு ஓவியம்: ராவணனின் தலைநகரம் கோபக்கார அனுமனால் தீக்கிரையாக்கப்படுகிறது..தலைப்பு: ‘லங்கா தஹன் (Lanka Dahan) – லால் சந்த்ர சூர்யவன்ஷி-யின் கைவண்ணம்.  இப்படி,  கடந்துபோன காலத்தைக் கலையழகோடு மீட்க முனையும் ஆக்கங்கள், அயோத்தியில் கடந்த இரண்டு வருடங்களாக வரையப்பட்ட சித்திரங்களாக. லலித் கலா அகாடமியின் அருமையான முயற்சி/பங்களிப்பு.

டெல்லியில் இருந்தால் இப்போது அங்குபோய் இத்தகைய அபூர்வ ஓவியக் கண்காட்சியைக் கண்டுகளித்திருக்கலாம். பெங்களூரில் இருந்துகொண்டு என்ன செய்ய? சரி, இரவில் ஐபிஎல் பார்ப்போம்… சூர்யகுலத் தோன்றல் – மும்பை இண்டியன்ஸின் சூர்யகுமார் யாதவ் எப்படி ஆடுவாரோ !

**

ஆபத்பாந்தவன்

தட்டில் இறங்கிய
தங்கப்பழுப்பு தோசை
வாசனையில் தூக்கியது
நாக்கை சுழற்றிவிட்டது
நல்லெண்ணெய் மழையில்
நனைந்திருந்த மிளகாய்ப்பொடி
அடுத்த அறையிலிருந்து அலறல்
ராத்திரியே செத்துட்டான் அவன்
எவன்?
கும்பகர்ணன்!
ஆ.. நாளைக்கு இந்திரஜித் !
அவன் சாவதையாவது
மறக்காமல் பார்க்கவேண்டும்
கொரோனாபேயிலிருந்து
பித்துமனதைப் பிடுங்கி அதில்
பிரபு ராம், சீதா, லக்ஷ்மண்
கும்பகர்ணன், இந்திரஜித் எனத்
தூவிவிட்ட தூர்தர்ஷனே
உன் சாகசம்தான் என்னே
உள்ளே கிடந்து முழிக்கும்
ஒன்றுமறியா ஜனங்களுக்கு
ஊரடங்கு நிலையில்
உனையன்றி யார் துணை?

**

மீண்டும் வரும் ராமாயணம், மகாபாரதம்

தற்போதுள்ள சூழலில், வீட்டுக்குள்ளேயே இருந்துகொண்டு, டிவி, சமூகவலைத்தளங்களைப் பார்த்துக்கொண்டு வியாதியைப்பற்றியே நினைத்துக்கொண்டிருந்தால் யாருக்கும் பைத்தியம் பிடித்துவிடும். ஜாலியான ஆள்கூட தளர்ந்து ஒடுங்கிவிடுவான்! முழுக்குடும்பமே வீட்டில் ஒருசேர அமர்ந்திருக்கும் அதிசய காலகட்டத்தில், அவர்கள் பார்க்க, கேட்க, மனோரஞ்சகமாக ஏதாவது டிவி-யில் வரவேண்டாமா – செய்திகள், சினிமா தவிர்த்து? அதுவும் நமது நாட்டின் இதிகாசம், புராணம் சம்பந்தப்பட்டதாக இருந்தால் குடும்பத்து அங்கத்தினர்கள் ஒரு சேர உட்கார்ந்து ரசிக்கலாமே! மனசும் பீதி, நோய்ச் சிந்தனையிலிருந்து விலகி, கொஞ்சம் அமைதியாகும். புராண புருஷர்களை, யுவதிகளை, அவர்தம் வாழ்வு, போராட்டம், வாழ்வியல் நேர்மை, தர்மம் என்றெல்லாம் மனது சிந்திக்க ஆரம்பிக்கும். மக்களின் சிந்தனைத் தளம், பதற்ற நிலையிலிருந்து தற்காலிகமாவது, ஆரோக்யமான நிலைக்கு உயர்த்தப்பட வாய்ப்புண்டு. உள்ளேயே அடைந்துகிடந்து தின்பது, தூங்குவது,வீட்டுவேலைகள் தவிர வேறு ஒன்றும் செய்ய முடிவதில்லை. இந்நிலையில், மனதிற்கு சந்தோஷம், அமைதி தரும் எந்த முயற்சியும் வரவேற்கப்படவேண்டும் அல்லவா?

மத்திய அரசின் தகவல், தொடர்புத்துறை இதைப்பற்றி சிந்தித்திருக்கிறது. ட்விட்டரில் சில நாட்களாக வந்துகொண்டிருந்த கோரிக்கைகளும் காரணம். 25-30 வருடங்களுக்கு முன்பு தூர்தர்ஷன் மூலமாக ஒளிபரப்பட்ட பாப்புலர் சீரியல்களான ராமாயணம், மஹாபாரதம் ஆகியவற்றை மீண்டும் திரைக்குக்கொண்டுவந்தால்.. மக்கள் வரவேற்கக்கூடும். நல்ல சிந்தனை, நேர்மறை எண்ணங்கள் மீண்டுவரும் வாய்ப்பையும் ஏற்படுத்தலாம். ’தனித்திருக்கும்’ குடும்பங்களுக்கு இந்த சமயத்தில் இத்தகைய சேவை தேவையாயிற்றே.
பரிசீலித்தது, முடிவு எடுத்தது அமைச்சகம். மத்திய தகவல் தொடர்பு அமைச்சர் பிரகாஷ் ஜவடேகர் தன் அதிகாரபூர்வ ட்வீட் மெசேஜில் அறிவித்துவிட்டார். ஜனங்களின் கோரிக்கைப்படி, தூர்தர்ஷனில் மீண்டும் ராமாயணம், மகாபாரதம் வருகிறது. நாடெங்கும் ரசிகர்கள், சாதாரண மக்கள் படுகுஷி. கோரிக்கை வைத்த நெட்டிசன்களுக்கும் சிக்ஸ் அடித்த த்ரில்!

இன்றிலிருந்து தினமும் காலை 9 மணியிலிருந்து 10 வரை மற்றும் மாலை 9 -லிருந்து 10 வரை, ’DD National’ தேசீய சேனலில் ’ராமாயணம்’ – மக்களைக் கவர்ந்த புகழ்பெற்ற டிவி தொடர் மறுஒளிபரப்பாகிறது. இன்றே மதியம் 12-லிருந்து 1 வரை, பிறகு இரவு 7 -லிருந்து 8 வரை தினந்தோறும் இன்னொரு இதிகாசமான ‘மகாபாரதம்’ மறு ஒளிபரப்பு செய்யப்படவிருக்கிறது. இது காட்டப்படவிருக்கும் சேனல் ’டிடி பாரதி’ (DD Bharti). இதுவரை இந்த சேனல்களை தங்கள் லிஸ்ட்டில் சேர்க்காதவர்கள் இப்போது இணைத்துக்கொள்ளுங்கள். குடும்பம் பார்த்து மகிழட்டும்.

சீதை, ராமன், லக்ஷ்மணன்

’ராமாயணம்’ தொடர் துளசிதாசரின் ‘ராம் சரித் மனஸ்’-ன் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்டது. தயாரித்து, இயக்கியவர் ராமானந்த சாகர் (Ramananda Sagar). 1987-88 காலகட்டத்தில் இந்தியாவையே ஒரு கலக்கு கலக்கிய ஜனரஞ்சகத் தொடர். மக்கள் மனதிலிருந்து நீங்காத பாத்திரங்களாக அருண் கோவில் (Arun Govil) ராமனாகவும், தீபிகா சிக்காலியா (Deepika Chikhalia) சீதையாகவும், சுனில் லாஹிரி லக்ஷ்மணனாகவும், பாலிவுட் நடிகை பத்மா கன்னா கைகேயியாகவும், அரவிந்த் திரிவேதி ராவணனாகவும், பயில்வான் தாரா சிங் (Dara Singh) ஹனுமான் வேஷத்திலும் தூள்கிளப்பினர்.

கிருஷ்ணனாக
நிதிஷ் பாரத்வாஜ்

பாலிவுட் பிரமுகர் பி.ஆர். சோப்ரா (BR Chopra) தயாரித்து தூர்தர்ஷனில் 1988-90 -ல் ஒளிபரப்பப்பட்ட ‘மஹாபாரதம்’ தொடர் நாட்டின் மூலை,முடுக்குகளிலெல்லாம் சாதாரண மக்களாலும் பார்த்து ரசிக்கப்பட்டது. வியாசர் எழுதிய மகாபாரதம் மற்றும் விஷ்ணுபுராணத்தின் அடிப்படையில் கதை தயாரிக்கப்பட்டு இயக்கப்பட்டது. நிதிஷ் பாரத்வாஜ் (Nitish Bharatwaj) கிருஷ்ணன் வேடத்திலும், ரூபா கங்குலி (Roopa Ganguly) திரௌபதியாகவும், அர்ஜுன் அர்ஜுனனாகவும், பாலிவுட் வில்லன் புனீத் இஸ்ஸார் (Puneet Issar) துரியோதனன் ஆகவும், பீஷ்மராக முகேஷ் கன்னாவும் நடிப்புத்திறன் காட்டிய சின்னத்திரைக் காவியம்.
**

கவிஞர் அப்துல் ரகுமான்

பூடகமாக, படிமமாகச் சொல்லி எப்படி எப்படியோ வார்த்தை வளர்க்காமல், நேரடிமொழியில் கவிதையின் ஆன்மாவை நிலவச் செய்வது கவிதையில் ஒருவகை. கிட்டத்தட்ட உரைநடைபோல் தோற்றம் தரும் இத்தகு கவிதைகள் வானம்பாடி எனும் தமிழ் சிற்றிதழில் தோற்றம்கண்டு வளர்ந்தன ஆரம்பத்தில். ஆதலால் இப்படி எழுதியவர்கள் வானம்பாடிக் கவிஞர்கள் எனத் தமிழ் இலக்கிய உலகில் அடையாளம் காணப்பட்டனர். இந்தவகையில் வந்தவராகக் கருதப்படுகிறார் ‘கவிக்கோ’ என அன்பர்களால் அழைக்கப்பட்ட கவிஞர் அப்துல் ரகுமான்.

மதுரையில் 1937-ல் பிறந்த ரகுமானின் தந்தையும், தாத்தாவும் உருதுவில் கவிதையை முயன்றவர்கள். கல்லூரியில் சிறப்புப்பாடமாகத் தமிழ் எடுத்துப் படித்து, நாளடைவில் கவிதைகள் எழுதத் துவங்கினார் ரகுமான். தமிழ்க்கவிதையில் குறியீடுகள் குறித்து ஆராய்ந்து முனைவர் பட்டம் பெற்றவர். தமிழோடு, சமஸ்க்ருதம், ஹிந்தி, உருது, அரபி, பாரசீக மொழிகளையும் அறிந்த நம்காலத்திய அதிசயத் தமிழ்க்கவிஞர். ஹிந்தி, உருது மொழிகளின் ‘கஜல்’(Ghazal) வகைக் கவிதைகளைத் தமிழுக்குக் கொண்டுவந்த பெருமையும் உண்டு. சூஃபிஸத்தின் ஆழமான தத்துவ இழைகள் இவரது கவிதைகள் சிலவற்றின் அடிநாதமாகக் காணக்கிடைக்கின்றன. எழுத்தாளர்கள் ஜெயமோகன், எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் போன்றோரிடம் உருது, அரபி, பாரசீக இலக்கியங்களைப்பற்றி உரையாடியிருக்கிறார். பன்மொழித் தாக்கம் பெற்றிருந்த படைப்பாளி.

இவரது முதல் கவிதைத்தொகுப்பு ’பால்வீதி’ -1974-ல் வெளிவந்து தமிழ்சொல்வோரின் கவனத்தை ஈர்த்தது. எண்பதுகளில் சின்னவயதில் நான் அதனை வாங்கிப் படிக்க நேர்கையில், இவரது சிந்தனைப்போக்கை நினைத்து ஆச்சரியப்பட்டிருக்கிறேன். கவிதைதான் தனது வாழ்க்கை என்றவர், அதனை எழுதும் கோலைத் தன் ஆறாவது விரலாக பாவித்தவர். அந்தத் தொகுதியின் முதல் கவிதையில் எழுதியிருந்தார் இப்படி:

என் ஆறாவது விரல் வழியே
சிலுவையிலிருந்து
வடிகிறது ரத்தம்
ஆம் –
என் ‘மாம்சம்’
வார்த்தை ஆகிறது

’பால்வீதி’க்குப்பின் மேலும் சில கவிதைத்தொகுப்புகள் வெளிவந்துள்ளன. அவைகளில் நேயர்விருப்பம், ஆலாபனை, இறந்ததால் பிறந்தவன், கண்ணீர்த்துளிகளுக்கு முகவரி இல்லை, பித்தன் (குங்குமத்தில் தொடராக வந்தது), தேவகானம், பறவையின் பாதை, பாலைநிலா ஆகியவை உள்ளன. இவரது கஜல் கவிதைகள் ‘மின்மினிகளால் ஒரு கடிதம்’ என்கிற தலைப்பில் புத்தகமாக வெளிவந்துள்ளது. புத்தகங்களாக வெளிவந்திருக்கும் கட்டுரைத்தொகுதிகளில் சில: நிலவிலிருந்து வந்தவன், இல்லையிலும் இருக்கிறான், காக்கைச்சோறு, உறங்கும் அழகி, காற்று என் மனைவி போன்றவை. ’ஆலாபனை’ கவிதைத்தொகுதி கவிக்கோவிற்கு நாட்டின் உயர் இலக்கிய விருதுகளில் ஒன்றான ‘சாகித்ய அகாடமி’ விருதைப் பெற்றுத்தந்தது.

மதநல்லிணக்கம்பற்றி இப்போதெல்லாம் பலரும் அதிகமாகப் பேசிவருகிறார்கள் – அரசியல்வாதிகள் தங்கள் பிழைப்புக்காகவும், அறிவுஜீவிகள் தங்களை உசத்திப் பிடித்துக்கொள்வதற்காகவும். ஆனால் அப்படியெல்லாம் சொல்லித் திரியாமல் உண்மையிலேயே அப்படி வாழ்ந்திருந்தவர் அப்துல் ரகுமான். அன்பு, மனிதநேயம் போன்றவை அவரில் இயல்பாகவே இருந்தன. எல்லோரையும் எளிதில் ஆட்கொள்ளும் கோபமெனும் குணம் அவரிடம் நெருங்கக் கூச்சப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. அப்படியே சிலசமயம் அவர் கோபவசப்பட்டாலும், சம்பந்தப்பட்டவரைத் திட்டுவதற்குக்கூட மென்மையான வார்த்தைகளைத் தேடியவர்; ஒரு அபூர்வ மனிதர் நம் கவிஞர்.

வாணியம்பாடி இஸ்லாமியக் கல்லூரியில் தமிழ்த்துறைத் தலைவராகவும் நீண்டகாலம் பணிபுரிந்திருக்கிறார் கவிஞர் அப்துல் ரகுமான். மொழிப்புலமைதாண்டி, வாக்கு சாதுர்யம் மிகுந்தவர். மேடைகள், கவியரங்குகளில் பல தலைப்புகளில் முழங்கிக் கேட்போரைத் தமிழால் கிறங்கவைத்தவர் அவர். ஒருமுறை ராமாயணச் சொற்பொழிவொன்றிற்காக பேச அழைக்கப்பட்டிருந்தார். பேசுவதற்கு மைக்கின் முன் வருகையில், முன்னிருந்த வரிசையில் ஒருவர் இன்னொருவரிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்ததைக் கேட்க நேர்ந்தது: ’அப்துல் ரகுமானுக்கும் ராமாயணத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம்?‘-இவரையெல்லாம் பேசக்கூப்பிட்றாங்க பாருங்க ..என்பது மாதிரி அலுத்துக்கொண்டிருக்கிறார் அந்த ஆசாமி. மைக்கைப் பிடித்துப் பேச ஆரம்பித்த கவிக்கோ சொன்னார்: ’என்னடாது, இந்த ஆளைப்போய்ப் பேச வைக்கிறாங்களே.. ரகுமானுக்கும் ராமாயணத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கமுடியும்’ என்று இங்கு சிலர் நினைக்கலாம். இருக்கிறது. ரகு, மானைத் தேடி ஓடியதால்தான் ராமாயணமே வந்தது!’ என்று ஒரு போடுபோட்டார் கவிக்கோ. கூட்டம் முதலில் விழித்தது; பின் கிளுகிளுத்தது.

அப்துல் ரகுமானின் உலகுக்குள் போய்வருவோம். தத்துவ மணம்வீசுகிறது இங்கே :

இரு பக்கங்கள்

காலையின் ஒளியில்
கண்கள் திறக்கும்
கமலங்கள் ஒரு பக்கம்
மாலையின் இருளில்
சேலையை அவிழ்க்கும்
குமுதங்கள் ஒரு பக்கம்
தண்ணீர் தேடித்
தவிக்கும் வேர்களின்
தாகங்கள் ஒரு பக்கம்
புண்ணீர் நாறும்
பூமியில் பெய்யும்
மேகங்கள் ஒரு பக்கம்
விழிகள் அணைந்தவர்
சமாதியில் எரியும்
விளக்குகள் ஒரு பக்கம்
வழியினில் இருளில்
ஒளியினுக்கேங்கும்
விழிகள் ஒரு பக்கம்
கரிந்த சிறகுடன்
சுடரில் துடிக்கும்
விட்டில்கள் ஒரு பக்கம்
விரிந்த சிறகுடன்
கூண்டில் துடிக்கும்
பறவைகள் ஒரு பக்கம்
புத்தனுக்காகப்
பொன்னிழல் விரிக்கும்
போதிகள் ஒரு பக்கம்
சித்தன் ஏசுவின்
செம்புனல் குடிக்கும்
சிலுவைகள் ஒரு பக்கம்

**
தொலைந்து போனவர்கள்

விடிந்ததென்பாய் நீ அனுதினமும் – வான்
வெளுப்பது உனது விடியலில்லை
முடிந்ததென்பாய் ஒரு காரியத்தை – இங்கு
முடிதல் என்பது எதற்குமில்லை
மணந்தேன் என்பாய் சடங்குகளும் – வெறும்
மாலை சூட்டலும் மணமில்லை
இணைந்தேன் என்பாய் உடற்பசியால் – உடல்
இரப்பதும் கொடுப்பதும் இணைப்பல்ல
கற்றேன் என்பாய் கற்றாயா? – வெறும்
காகிதம் தின்பது கல்வியில்லை
பெற்றேன் என்பாய் எதைப்பெற்றாய்? – வெறும்
பிள்ளைகள் பெறுவது பெறுவதல்ல
குளித்தேன் என்பாய் யுகயுகமாய் – நீ
கொண்ட அழுக்கோ போகவில்லை
அளித்தேன் என்பாய் உண்மையிலே – நீ
அளித்ததெதுவும் உனதல்ல
உடை அணிந்தேன் எனச் சொல்லுகிறாய் – வெறும்
உடலுக்கணிவது உடையல்ல
விடையைக் கண்டேன் என்றுரைத்தாய் – ஒரு
வினாவாய் நீயே நிற்கின்றாய்
தின்றேன் என்பாய் அணுஅணுவாய் – உனைத்
தின்னும் பசிகளுக்கிரையாவாய்
வென்றேன் என்பர் மனிதரெல்லாம் – பெறும்
வெற்றியிலேதான் தோற்கின்றார்
ஆட்டத்தில் உன்னை இழந்துவிட்டாய் – உன்
அசலைச் சந்தையில் விற்றுவிட்டாய்
கூட்டத்தில் எங்கோ தொலைந்துவிட்டாய் – உனைக்
கூப்பிடும் குரலுக்கும் செவிடானாய்
‘நான்’ என்பாய் அது நீயில்லை – வெறும்
நாடக வசனம் பேசுகிறாய்
‘ஏன்’? என்பாய் இது கேள்வியில்லை – அந்த
ஏன் எனும் ஒளியில் உனைத் தேடு

**

கண்ணீரின் ரகசியம்

’இறைவா எனக்குப்
புன்னகைகளைக் கொடு’ என்று
பிரார்த்தித்தேன்
அவன் கண்ணீரைத் தந்தான்
‘வரம் கேட்டேன்
சாபம் கொடுத்து விட்டாயே’
என்றேன்
இறைவன் கூறினான்:
‘மழை வெண்டாம்
விளைச்சலை மட்டும் கொடு’ என்று
எந்த உழவனாவது கேட்பானா
ஆனால் நீ
அப்படித்தான் கேட்கிறாய்
கண்ணீரில் புன்னகையும்
புன்னகையில் கண்ணீரும்
ஒளிந்திருப்பதை
நீ அறிய மாட்டாய்
உண்மையைச் சொல்வதானால்
கண்ணீர் கண்களின் புன்னகை
புன்னகை இதழ்களின் கண்ணீர்’
வைகறைப் பொழுதில் மலர்களின் மீது
பனித்துளிகளை
நீ கண்டதில்லையா?
புன்னகை
தன்னைக் கண்ணீரால்
அலங்கரித்துக் கொள்ளும்
அற்புதம் அல்லவா அது!
மழை மேகங்களில்
மின்னல் உதிப்பதை
நீ பார்த்ததில்லையா?
கண்ணீரில் இருந்து
சிரிப்புப் பிறக்கும்
அழகல்லவா அது!
முத்து என்பது என்ன?
சிப்பிக்குள் இருந்து
தவம் செய்யும் கண்ணீர்த் துளி
புன்னகையாகும் அதிசயம்தானே அது.
கன்ணீரில் மலரும்
புன்னகைப் பூக்கள்
வாடுவதில்லை என்பதை
அறிவாயாக!
மேலும்
கண்ணீர்தான்
உன்னைக் காட்டுகிறது
புன்னகையோ
சில நேரங்களில் உனக்குத்
திரையாகிவிடுகிறது

**
(தொடரும்)