Category Archives: கவிதை

இல்லை என்றானபின் மேலும் இருக்க ஆரம்பித்தார் மனதில் இப்போதெல்லாம் என்னில் அவ்வப்போது ஒரு சிந்தனை ஆறமாட்டாமல் வருகிறது திரும்பிவந்து மீண்டும் சிலநாள் இருக்கமாட்டாரா நம்மோடு அந்தக்காலம் போலவே இரவு ஆகாரம் முடிந்த கையோடு ஆகாயத்தில் நிலாவும் அதன்கீழே அப்பாவும் தோழர்களாய்த் துணைவரக் காலார நடக்கலாமே கதைகதையாய்ப் பேசலாமே ஆல் இந்தியா ரேடியோவில் அருணாச்சலத்தின் நாதஸ்வரத்தை ஆற … Continue reading →

கிட்டாத பழம்தான் எத்தனை இனிப்பு எட்டாத சிகரம் எவ்வளவு உன்னதம் தேடித்தேடியும் நாடிஓடியும் கிடைக்காத கடவுள்தான் எப்பேர்ப்பட்டவன் அருகிலில்லாக் காதலிக்கு இணை யாருமுண்டோ உலகில்? **

காலைக் காப்பியே கசக்குமாறு கதையை ஆரம்பித்துவைத்தான் பையன் அப்பா! போயிடுத்து.. ஃபோன் பண்ணு! ஃபோன் போட்டால்மட்டும் புறப்பட்டு வந்துவிடுமா ? இட்லி சட்னி மிளகாய்ப்பொடி இதமேதும் தரவில்லை வாய்க்கு பேப்பர்க்காரனும் இன்னும் வரவில்லை ஞாயிறில்கூட என்னய்யா அவசரம் பேப்பர் போடறவனுக்கும்தானே ஞாயிறு படிக்கிறவனுக்குத்தான் எல்லா சுகமுமா உழைப்பாளி வர்க்கத்தின் தூரத்துக் குரல் உடம்பில் சூட்டைப் பரப்புகிறது … Continue reading →

சாமியைக் கும்பிடக்கூட ஆசாமியிடம் விண்ணப்பித்தாகவேண்டிய அதீத அவலம் அமலா அனந்தா பத்மநாபா பாரினில் மனிதர்க்கிப்படிப் பாதகமேன் பறையுமோ பரந்தாமா? **

இரவு மறைந்த கொஞ்சநேரத்திலேயே இன்னொரு நாளுக்காகப் பரபரக்கும் நகரத்தின் காலைப்பொழுதொன்றில் குண்டுகுழிகளைத் தவிர்த்து நிதானமாக நடக்கிறேன் ஓரமாக கொக்கரக்கோ என்ற திடீர்க் கூவல் கவனம் சிதைத்துச் சிலிர்ப்பூட்டியது நகரத்தின் மத்தியில் சேவலா – இல்லை கனவுபோன்ற கிராமத்தில்தான் நான் களிப்பாக நடந்துகொண்டிருக்கின்றேனா திரும்பிப் பார்க்கையில் தெறித்தது கண்ணில் கொல்லப்படுவதற்காகப் பெருங்கூண்டொன்றில் சிறைவைக்கப்பட்டிருந்த சேவல்தான் விவரம் புரியாமல் … Continue reading →

கஃபெடரியாவுக்கு இது பரவாயில்லை முதுகிலிருந்த மூட்டையை இறக்கிவைத்துக்கொண்டே சொன்னாள் கிறக்கமான நயனங்களையுடைய அவள் இங்கேயே உட்கார்ந்து ஏதாவது சாப்பிடலாம் மஞ்சள் நாற்காலிகளை தங்களுக்காக மரத்தடியில் இழுத்து வைத்த இன்னொருத்தி மகிழ்வாய்க் குமிழ்வாய் மலர்ந்தாள் கூந்தலைக் கோதிக்கொண்டிருந்த மூன்றாவது அழகி முன்னேறிச் சென்றாள் மூவருக்குமாய் ஏதோ வாங்கிவந்தாள் ஆளுக்கொரு ப்ளேட்டாகக் கையிலேந்தி அரைவட்டமாய் அமர்ந்துகொண்டு சலசலத்துச் சிரித்துக்கொண்டிருந்தார்கள் … Continue reading →