என்ன, நான் சொல்வது ?

இருக்கிறது ..
வாயைத் திறக்குமுன்னே
இல்லவே இல்லை என்கிறது மறுப்பு
முடித்துவிடலாம்..
நம்பிக்கை துளிர்க்கையில்
நம்மால் முடியாது எனும் அவநம்பிக்கை
நடுவிலே எழுகிறது முட்புதராய்
நடுங்காதே நல்லதே நடக்கும் ..
தேற்றுவதற்குள்
தேறாது ஒன்றும் பேராது என
வேறாக விஷயத்தைச் சித்தரிக்கும்
போறாத வேளையில் பிறப்பெடுத்து
சேறாகக் குழப்பும் ஜீவன்கள்
எதிர்ச்சொல்லுக்கும் மறுப்புக்கும்
அவநம்பிக்கைக்கும் அவதூறுக்கும்
அவ்வப்போது அதிர்ந்துகொண்டிருந்தால்
ஆகவேண்டியதைப் பார்க்கவேண்டாமா
மனிதனின் உளறலை புலம்பலைப்
பொழுதெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டு
கன்னத்தில் கைவைத்தா நிற்கிறது
காலம் ?

-ஏகாந்தன்