Monthly Archives: October 2014

பக்கத்து வீட்டுக்காரர் நல்ல பதவிசான மனிதர் வீட்டைவிட்டு வெளியே வரும்போது உடலைவிட்டு உயிர் பிரிவதுபோல உணர்ச்சிகரமாய் வருவார் கதவுக்கு வலிக்குமோ இல்லைப் பூட்டுக்குத்தான் நோகுமோ என்பதுபோல மிருதுவாகச் சாத்திப் பூட்டுவார் இழுத்துப்பார்த்தலையும் இதமாகவே செய்வார் காதில்விழா சத்தத்துடன் கடந்து செல்வார் படிகளில் தற்செயலாக எதிரில் பார்த்துவிட்டால் முகபாவம் ஒன்றைக் காட்டிவைப்பார் சிரித்தாரா சிணுங்கினாரா தெரிந்துகொள்ள சிலகாலம் … Continue reading →

அட்சதை போடுவதா ஆசீர்வாதம் செய்வதா நானா நிச்சயமாக இல்லை இத்தனை நாள் வாழ்ந்திருந்தும் அப்படியெல்லாம் ஒரு ‘பெரியவனாக’ ஆகிவிடவில்லை கையை உயர்த்தி ஆசீர்வதிக்க நான் ஒன்றும் கண்டடைந்த ஞானியோ கற்றறிந்த ஆச்சார்யனோ யோகியோ அல்ல முடி நரைத்துப் போனவனெல்லாம் முனிவனுமல்ல கையை உயர்த்துவதற்குரிய உயரம் தரப்படவில்லை தலையைச் சுற்றி எந்த ஒரு ஒளிவட்டத்தையும் யாரும் பார்த்ததாகச் … Continue reading →

ஒவ்வொரு வருடமும் தீபாவளி வரும்போது, சின்ன வயசு நினைவுகள் மனதில் அலைமோதுவதைத் தவிர்க்கமுடியவில்லை. தீபாவளி என்றதும், நல்ல தூக்கத்தைக்கெடுத்து அதிகாலையில் அவசரமாக எழுப்பிவிடப்பட்டு, தலையிலும், உடம்பிலும் எண்ணெய் தடவிக்கொண்டு குளிப்பதற்கு நம் முறை எப்போதடா வரும் என்று பொறுமையற்று சிடுசிடுத்த பொற்காலம் நினைவில் நிழலாடுகிறது. அப்போதெல்லாம் நல்லெண்ணெய் போன்ற சங்கதி எல்லாம் கொஞ்சம் நியாயமான விலைக்கு … Continue reading →

சிலருக்கு சும்மா கேள்விகள் கேட்டுவைக்க வேண்டும் வரவிருக்கும் பதிலைப்பற்றிக் கவலையில்லை அவர்களுக்கு ஏன், அது அவர்களுக்குத் தேவையே இல்லை சரளமான உரையாடலினூடே அல்லது சூடான விவாதத்திற்குள் சரேலென இடையிலே புகுந்து ஏதோ ஒரு கேள்வி அதில் ஒரு ஆத்ம திருப்தி அவ்வளவுதான் **

உல்லாசம் தேடும் எல்லோரும் ஓர்நாள் சொல்லாமல் போவார் அல்லாவிடம்..! இப்படி ஆரம்பிக்கும் பாடல் ஒன்று வருகிறது தெனாலிராமன் படத்தில். மொகலாய மன்னன் பாபரின் கவனத்தை ஈர்க்க அவன் வரும் வழியில் தென்னங்கன்றுகளை நட்டுக்கொண்டே தெனாலிராமன் பாடும் பாட்டு இது ! உல்லாசம் தேடுவோரும், உல்லாசத்தை விடுத்து வேறொன்றை நாடுவோரும், ஒன்றுமே தெரியாமல் உழலுவோரும் ஒரு நாள் … Continue reading →

வயதான காரணத்தினால் வாடிப்போயிருக்கிறாய் வந்துபோகும் உன் குழந்தைகளை சிந்தை இரங்கப் பார்க்கிறாய் படபடப்பாக வருகிறது படுத்தாலும் தூக்கம் வரவில்லை என்கிறாயே அம்மா உன் சின்ன வயசிலேயே கூட நீ எப்போது தூங்கினாய் எப்போது விழித்தாய் என்பதெல்லாம் தெரியாத ஜடமாக இருந்தேனே இது வேண்டும் அதுவேண்டும் என்றிருந்தேன் எது வேண்டும் உனக்கு எனத் தெரிந்திருந்தேனா வாய் திறந்து … Continue reading →

கிட்டத்தட்ட பத்து மாதங்களுக்கு முன் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இந்த வலைப்பூ தனது 100-ஆவது பதிவை இன்று இறக்கி வைத்துள்ளது. சற்றே ஆச்சரியமாகவும், மலைப்பாகவும் உணர்கிறேன். பிரதானமாக இது ஒரு கவிதை வலைப்பூ என்பதால் இந்த வேகம் அதிகமோ எனத் தோன்றுகிறது. கொஞ்சம் பயமாகவும் இருக்கிறது. ஏனெனில், கவிதை, இலக்கியம் என்று வரும்போது எவ்வளவு அதிகமாக எழுதுகிறோம் என்பதை … Continue reading →